зэрыблэхын

(зэрыблох) неперех. гл. пронестись вместе мимо кого-чего-л.

/ Зэрызехьэу блэкIын, блэжын.

* Пшахъуэ плъар пшагъуэу зэрызехьэрт щIэфиихьырт, зэрыблэхырт. Iуащхь. Шу гупыр пщыIэм зэрыблэхащ. Iуащхь.